Deloitte: North Africa has huge potential for 'green hydrogen

Σύμφωνα με το AFP στις 17 Αυγούστου, μια έκθεση που κυκλοφόρησε πρόσφατα ανέφερε ότι μέχρι το 2050, η Βόρεια Αφρική θα μπορούσε να γίνει η κύρια εξαγωγή «πράσινου υδρογόνου», η Ευρώπη θα είναι η κύρια αγορά της. Η έκθεση προβλέπει το μέλλον της βιομηχανίας του «πράσινου υδρογόνου», η οποία είναι ακόμη στα σπάργανα.

«Το πράσινο υδρογόνο «θα επανασχεδιάσει το παγκόσμιο τοπίο ενέργειας και πόρων ήδη από το 2030 και θα δημιουργήσει μια ετήσια αγορά 1,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι το 2050», σύμφωνα με μια έκθεση της λογιστικής εταιρείας συμβούλων Deloitte.

Το υδρογόνο μπορεί να παραχθεί από φυσικό αέριο, βιομάζα ή πυρηνική ενέργεια. Το καύσιμο υδρογόνου θεωρείται «πράσινο» όταν τα μόρια υδρογόνου διαχωρίζονται από το νερό χρησιμοποιώντας ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές όπως η ηλιακή και η αιολική ενέργεια που δεν παράγουν εκπομπές άνθρακα. Επί του παρόντος, λιγότερο από το 1% της παγκόσμιας παραγωγής υδρογόνου πληροί το «πράσινο» πρότυπο. Ωστόσο, η κλιματική κρίση - σε συνδυασμό με ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις - έχει ωθήσει την ταχεία ανάπτυξη του κλάδου.

Το Συμβούλιο Υδρογόνου, μια ομάδα λόμπι, απαριθμεί περισσότερα από 1.000 έργα υδρογόνου που βρίσκονται υπό κατασκευή σε όλο τον κόσμο. Η Επιτροπή λέει ότι τα έργα που θα ξεκινήσουν μέχρι το 2030 θα απαιτήσουν περίπου 320 δισεκατομμύρια δολάρια σε επενδύσεις.

Σύμφωνα με την έκθεση της Deloitte, έως το 2050, οι κύριες περιοχές που εξάγουν «πράσινο υδρογόνο» είναι πιθανό να είναι η Βόρεια Αφρική (110 δισεκατομμύρια δολάρια «πράσινο υδρογόνο» που εξάγεται ετησίως), η Βόρεια Αμερική (63 δισεκατομμύρια δολάρια), η Αυστραλία (39 δισεκατομμύρια δολάρια) και η Μέση Ανατολή (20 δισεκατομμύρια δολάρια).

Μπορεί να υποστηριχθεί ότι οι εκθέσεις των συμβούλων διαχείρισης αντικατοπτρίζουν σε μεγάλο βαθμό τα οικονομικά συμφέροντα των εταιρικών πελατών τους, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων από τους μεγαλύτερους παραγωγούς άνθρακα στον κόσμο.

Αλλά η ανάγκη επίτευξης των κλιματικών στόχων και οι γενναιόδωρες επιδοτήσεις αυξάνουν τη ζήτηση για όλα τα είδη καθαρής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένου του "πράσινου υδρογόνου".

Οι αεροπορικές και ναυτιλιακές βιομηχανίες μεγάλων αποστάσεων επιθυμούν επίσης να χρησιμοποιήσουν το υδρογόνο ως εναλλακτική λύση στα ορυκτά καύσιμα - επειδή το είδος των μπαταριών που τροφοδοτούν τα οδικά οχήματα δεν είναι βιώσιμη επιλογή και για τα δύο.

Η ανάδυση μιας αγοράς για καθαρό «πράσινο υδρογόνο» θα μπορούσε επίσης να καταστήσει τον τομέα πιο περιεκτικό για τις αναπτυσσόμενες χώρες, αναφέρει η έκθεση.

Θα μπορούσε επίσης, για παράδειγμα, να μετατοπίσει τη βιομηχανία χάλυβα στον «Παγκόσμιο Νότο» μακριά από τον άνθρακα.

Προς το παρόν, ωστόσο, το 99% της παγκόσμιας παραγωγής υδρογόνου εξακολουθεί να είναι «γκρίζο». Αυτό σημαίνει ότι το υδρογόνο παράγεται με διάσπαση μορίων μεθανίου και ανεξάρτητα από το ποια πηγή ενέργειας χρησιμοποιείται για την κίνηση αυτής της διαδικασίας, απελευθερώνει αέρια του θερμοκηπίου.

Το αληθινό «πράσινο υδρογόνο» χρησιμοποιεί ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για να απελευθερώσει το υδρογόνο σε μόρια νερού χωρίς άνθρακα.

Ο Sebastian Duguet, επικεφαλής της ομάδας Ενέργειας και μοντέλων της Deloitte και συν-συγγραφέας της έκθεσης, λέει ότι εδώ μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο η Βόρεια Αφρική. Η έκθεση βασίζεται σε στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας.

Ο Ντουγκέ είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο: "Βλέπουμε ορισμένες χώρες της Βόρειας Αφρικής (όπως το Μαρόκο ή η Αίγυπτος) να κοιτάζουν το υδρογόνο. Αυτές οι χώρες ανακοινώνουν "στρατηγικές υδρογόνου", λίγα μόλις χρόνια μετά την ΕΕ και τις ΗΠΑ."

Σημείωσε επίσης ότι «το Μαρόκο έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες στην αιολική ενέργεια, η οποία συχνά παραβλέπεται, αλλά και στην ηλιακή ενέργεια». Η Αίγυπτος έχει την ικανότητα να γίνει σημαντικός εξαγωγέας υδρογόνου στην Ευρώπη έως το 2050, χάρη στον υπάρχοντα αγωγό φυσικού αερίου, «ο οποίος μπορεί να μετατραπεί σε μεταφορά υδρογόνου».

Χάρη στις πολλές ηλιόλουστες περιοχές της Σαουδικής Αραβίας, έχει τη δυνατότητα να παράγει 39 εκατομμύρια τόνους χαμηλού κόστους «πράσινου υδρογόνου» έως το 2050 - τέσσερις φορές τις εγχώριες ανάγκες της - που θα βοηθούσε στη διαφοροποίηση της οικονομίας μακριά από το πετρέλαιο, αναφέρει η έκθεση.

Η έκθεση προβλέπει ότι έως το 2040, η δυναμική για επενδύσεις στην τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα ως λύση για τις εκπομπές από διεργασίες μεθανίου σε υδρογόνο θα τελειώσει. Τα πλούσια σε πετρέλαιο κράτη του Κόλπου, καθώς και οι ΗΠΑ, η Νορβηγία και ο Καναδάς, ακολουθούν τώρα αυτήν τη στρατηγική. Το υδρογόνο που παράγεται με αυτόν τον τρόπο χαρακτηρίζεται ως «μπλε» και όχι «πράσινο».