Το έργο πράσινου υδρογόνου 3GW CQ-H2 της Αυστραλίας έλαβε 10 εκατομμύρια δολάρια αρχικού κεφαλαίου

The CQ-H2 Green hydrogen project in Queensland, Australia, received a cash infusion of A $117 million (including A $35 million from the Australian Federal Government), or about US $76.6 million, to carry out front-end engineering and design work FEED on the project.

Το έργο CQ-H2 έλαβε προσωρινή εξαγορά από την εταιρεία υποδομής της Σιγκαπούρης Keppel για να λάβει μια τελική επενδυτική απόφαση για το έργο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί μέχρι τα τέλη του 2024.

Τα υπόλοιπα 83 εκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται για την έναρξη των εργασιών μηχανικής και σχεδίασης front-end θα χρηματοδοτηθούν από την κοινοπραξία έργου του CQ-H2, η οποία περιλαμβάνει την κρατική Stanwell Corporation του Κουίνσλαντ (η Stanwell Corporation είναι μια κρατική εταιρεία του Κουίνσλαντ, είναι η μεγαλύτερη της πολιτείας εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής), ο ιαπωνικός όμιλος Marubeni, η Kansai Electric Power, η Iwatani και η Keppel.

Το έργο έχει αλλάξει από την έκθεση σκοπιμότητας της κυβέρνησης το 2022 και θα μπορούσε να απαιτήσει δισεκατομμύρια δολάρια σε χρηματοδότηση.

Η πρώτη φάση παραγωγής 100 τόνων ημερησίως του έργου CQ-H2 θα κοστίσει 3,9 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2026, με επιπλέον 10,9 δισεκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται για την αύξηση της παραγωγικής ικανότητας στους 800 τόνους ημερησίως έως το 2031. Το έργο έχει μια οικονομική δέσμευση για την κατασκευή δυναμικότητας 200 τόνων ημερησίως στην πρώτη φάση, αλλά έχει καθυστερήσει την παραγωγή μέχρι το 2028.

Σύμφωνα με τη μελέτη σκοπιμότητας, περίπου 280 MW ηλεκτρολυτικών στοιχείων θα εγκατασταθούν στην πρώτη φάση, αυξάνοντας στα 2,1 GW έως το 2031. Το έργο CQ-H2 χρησιμοποιεί ηλεκτρική ενέργεια από το δίκτυο, αλλά η Stanwell Corporation σχεδιάζει να συνάψει συμφωνίες αγοράς ενέργειας με την αιολική και ηλιακά πάρκα για να καταστήσουν την ηλεκτρική ενέργεια του CQ-H2 επιλέξιμη για ανανεώσιμο υδρογόνο.

Το 2021, η Stanwell Corporation υπέγραψε Μνημόνιο Συνεννόησης (MOU) με την Acciona, μια ισπανική εταιρεία με συμφέροντα στην ενέργεια, τις κατασκευές και τις μεταφορές, που θα τροφοδοτείται απευθείας από το ηλιακό πάρκο 445 MW Aldoga της Acciona. Η κατασκευή του σταθμού ηλεκτροπαραγωγής αναμένεται να ξεκινήσει την επόμενη έτος στο Gladstone βορειοδυτικά.

Έξοδος υγρού υδρογόνου και αμμωνίας

Η κοινοπραξία έχει δεσμεύσει συνολικά 17,2 δισεκατομμύρια δολάρια σε εξαγωγές υδρογόνου κατά τη διάρκεια των 30 ετών του έργου, συνεισφέροντας 12,4 δισεκατομμύρια δολάρια στο ΑΕΠ του Κουίνσλαντ.

Το έργο CQ-H2 προορίζεται να εξάγει υγρό υδρογόνο από την Αυστραλία στην Ιαπωνία, αλλά η προσθήκη του Keppel της Σιγκαπούρης ανοίγει μια δεύτερη πιθανή διαδρομή της αγοράς. Η Keppel θέλει να χρησιμοποιήσει υδρογόνο από το CQ-H2 ως πρώτη ύλη για το προτεινόμενο εργοστάσιο αμμωνίας Gladstone Green, το οποίο αναπτύσσει με την αυστραλιανή εταιρεία παραγωγής λιπασμάτων Incitec Pivot με σκοπό να πουλήσει σε παγκόσμιες αγορές λιπασμάτων όπως η Αυστραλία, η Σιγκαπούρη και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

«Με την ένταξη στην κοινοπραξία CQ-H2 και τη συνεργασία με την Incitec Pivot, η Keppel είναι ένα βήμα πιο κοντά στο να καταστήσει το πράσινο υδρογόνο και το πράσινο υδρογόνο εμπορικά βιώσιμες πηγές ενέργειας», δήλωσε η Cindy Lim, διευθύνουσα σύμβουλος του τμήματος υποδομής της Keppel.

Η Keppel έχει δεσμευτεί ότι το εργοστάσιο πράσινης αμμωνίας Gladstone θα παράγει 850.000 τόνους αμμωνίας ετησίως για εξαγωγή στη Σιγκαπούρη, αλλά δεν έχει δώσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για το πότε θα ξεκινήσει ή ακόμη και για την τελική επενδυτική απόφαση FID.

Το νησί Jurong, μια μεγάλη χημική και ενεργειακή βιομηχανική ζώνη στη Σιγκαπούρη, είναι ένα από τα 10 κορυφαία πετροχημικά κέντρα στον κόσμο. Το νησί φιλοξενεί περισσότερες από 95 από τις κορυφαίες εταιρείες πετρελαίου, πετροχημικών, εξειδικευμένων χημικών προϊόντων και υποστηρικτικών υπηρεσιών στον κόσμο).

Όταν η Σιγκαπούρη δημοσίευσε την Εθνική της Στρατηγική για το Υδρογόνο τον Οκτώβριο του 2022, σημείωσε ότι ανέμενε να συνεχίσει να βασίζεται στις εισαγωγές υδρογόνου και όχι στην τοπική παραγωγή υδρογόνου. Το κόστος της αντιπροσωπείας υδρογόνου στη Σιγκαπούρη, ειδικά το κόστος εγκατάστασης στους τομείς της ενέργειας και της βιομηχανίας, είναι πιθανό να είναι υψηλότερο από εκείνα σε χώρες που έχουν την ικανότητα να παράγουν χαμηλά επίπεδα υδρογονανθράκων στην εγχώρια αγορά.